Çamardı-Demirkazık Gezisi

Mart 06, 2008

Çamardı-Demirkazık Gezisi

Fakir,Mesut ve Volkan'ın 2.Bolkarlar Geçişinden sonra aslında grup (Adana-Enduro) bu rotayı yeniden daha kalabalık bir katılımla geçmeyi planlıyordu ama son Çarşamba toplantısında bir arkadaşın "yediğim en güzel alabalıktı" sözleri sanırım bizi cezbetti ayrıca dağcıların kamp yaptığı obalardan filan bahsedilince haftasonu gezisi için rota kendiliğinden değişiverdi.
***Pozantı-Çamardı-Demirkazık***

Katılanlar:
Fakir-f650GS Dakar
Fatih-f650GS
Cemil-f650GS (artçı Özlev)
Fikret(ben oluyorum)-Pegaso
ve Fındıklı yaylasından bize katılacak olan Yaşar-Varadero (sonradan kızının rahatsızlığı nedeniyle katılamadı)

Sabah saat 09da her zamanki Shell'den Fakir,Cemil ve ben buluşup otobandan Pozantı'ya çıktık,İlk fotoğraflar Pozantı otobanı sonrasında

Yola devam etmeden önce hazırlıklar

Kamışlı yoluna dönüp Yaşar ile buluşacağımız Fındıklı yaylasına varıyoruz.Yayla evinde kısa bir mola veriyoruz.Yaşar ve Gülşah bebekleri Doğa'nın rahatsızlığından dolayı bize katılamıyorlar.Acımızı biraz olsun hafifletmek için bahçedeki meyvelere dalıyoruz.

Vişneleri görünce aklıma Saimbeyli'ye ilk taşındığım günler geldi,o zamanlar 2 yaşında olan kızıma eşim vişne ağacını gösterdiğinde Dilan "Ama anne vişne Migrosta olur"demişti bizi ayıplayarak.Hey gidi günler hey..

Yaşar'ın yüzü gülüyor ama içi kan ağlıyor gelemediği için

Meyvelerden ve Yaşardan ayrılıp Çamardı-Demirkazık yönünde devam ediyoruz

Burada önce Sarımehmetler obasına doğru dönüyoruz ama sonra acıktığımızı hissedip gezinin kendi adıma sabırsızlıkla beklediğim bölümüne alabalık yemeye Demirkazık köyüne geçip alabalık çiftliğiyle lokanta karışımı tesiste molamızı veriyoruz.Yediğim en lezzetli alabalık değildi belki ama birer porsiyon sonrası yarımşar daha ısmarlayacak kadar iyiydi gerçekten,mısır ununa bulanıp kızartılmıştı

Sarımehmetler obasına doğru devam ediyoruz yol artık toprak(yer yer taş)Benim için zor anlar başlıyor ama gittikçe zevk almaya başlıyorum

Yolumuz bir vadiye doğru ilerliyor,gerçekten güzel manzaralarla karşılaşıyoruz,buraya gelmemize değdi diye düşünmeye başlıyoruz.

benim niye burada yakışıklı pozum yok layyyynnnnnnnnnnn

Burada yanımızdan geçen trekking (doğrumu yazdım) yapan turistlere selam verip rehberlerinden yol hakkında bilgi alıyoruz ama çok ileriye gitmek mümkün olmuyor,taş-toprakta olsa yol bitiyor.
Dönerken biraz önce yanımızdan geçerken selamlaştığımız kampçılar çaya davet ettiler,Son ikmalde bakkaldan aldığımız çaykeyfi bisküvitler böylece amacına ulaşmış oldu.Fransız bir grup turist burada kamp yapıyordu.

Bu sıcakta suyu bulan ekibimiz hobaraaaa diyerekten kendilerini ortama atıyor,burada en hazırlıklı olan dağ başına şortunuda getirmiş olan Fatih oluyor (bende taşıycam şortu çantada bundan sonra yav )